سرنوشتمان چنین بود مابادنیاامدیم دنیابامانیامد
قانون توتنهایی من است وتنهایی من قانون عشق
با دلي پر از غم! دستاني پر از زخم! چشماني پر از اشك!! احساسي پر از رشك!! لبهايي پر از دعاها!!! نگاهي پر از سوال ها!!! روحي پر از خستگي!!!! قلبي پر از دلبستگي!!!! مي نويسم............... خداوندا روزگار روزگار عجيبي است! قلب كساني را كه دوستشان داريم مي شكنيم!! و احساسشان را جريحه دار ميكنيم!!! و با انتظارات بيجا ازارشان مي دهيم!!!! و با سوالات بي جواب درياي وجودشان را متلاطم ميكنيم !!!!! اما خم به ابرو نمي اوريم چرا؟ خداوندا اي مهربانترين مهربانان، خوبان زمينيت مرا بخشيده اند تو هم مرا عفو كن..............
نظرات شما عزیزان:
Power By:
LoxBlog.Com |